ตอนที่ 19
“พูดตรงๆค่ะ ให้เขารู้ว่าเราเป็นห่วง และสิ่งที่เกิดขึ้นมันจบไปแล้ว และที่สำคัญเขาต้องระวังตัว เพราะไม่ว่ายังไงอุ่นก็เป็นผู้หญิง”
กวิตาพยักหน้าอย่างเข้าใจ พอดีไออุ่น เกริกฤทธิ์ สิงห์ ครูป้องกับครูชิชาเดินมา กวิตาจึงลากลับถามทรายว่ากลับยังไง ทรายบอกว่าครูป้องไปส่ง กวิตาจับมือขอบคุณทราย บอกว่าไม่อยากให้ครูทรายลาออกเลยถามว่ากลับมาทำงานใหม่ไม่ได้หรือ
“ครูทรายคะ” ไออุ่นเรียกและโผเข้ากอด พูดอย่างซึ้งใจ “ขอบคุณนะคะครูทราย ขอบคุณมากๆเลยค่ะ”
“ไม่เป็นไรจ้ะ ไม่เป็นไร มันเป็นหน้าที่ของ ‘ครู’...” ทรายชะงักนึกได้ว่าตนไม่ได้เป็นครูแล้ว บอกไออุ่นว่า “อุ่น ทุกอย่างมันผ่านไปแล้วนะ หนูก็ได้รู้แล้วว่าพ่อกับแม่เป็นห่วงหนูแค่ไหน จำมันไว้นะคะ”
“ค่ะ...ครูทราย ขอบคุณค่ะ” ไออุ่นไหว้ซึ้งใจ
ทรายดีใจกับไออุ่นจนน้ำตาคลอ ทุกคนที่นั่นก้มหัวให้ทรายแทนคำขอบคุณ ทรายก้มรับ บรรยากาศผ่อนคลาย ดีมาก หลังจากตึงเครียดกันมามาก
แต่พอครูป้องกับครูชิชาจะไปส่งทรายที่บ้าน ทรายจึงรู้จากครูป้องว่ากรมารออยู่ที่บ้านแล้ว บอกทรายว่า กรติดต่อทรายไม่ได้ เขาโทร.หาพ่อกับแม่ พ่อกับแม่บอกว่าทรายออกมากับตน กรโทร.หาตนจึงเล่าให้ฟัง
ทรายเตรียมความคิดที่จะต้องเผชิญหน้ากับกรและอาจต้องมีปัญหากัน แต่พอทรายเดินเข้าไปในบ้านกรก็ลุกพุ่งเข้ามาหา พูดอย่างเป็นห่วงว่า
“ทราย...ป้องเล่าให้ผมฟังหมดแล้วว่าวันนี้คุณเจออะไรและคุณทำอะไรมา สิ่งที่คุณทำ ผมต้องขอบคุณคุณ...แล้วก็ขอโทษ...”
กรพรั่งพรูความอัดอั้นออกมาอย่างสับสน
“ผมขอโทษ...ที่ผมพูดกับคุณแรงเกินไป ผมไม่อยากจะพูดว่า ‘ผมเครียด’ แต่ผมเพิ่งรู้สึกตัวว่าผมควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ผมไม่เคยคิดจะพูดอะไรแบบนั้นกับคุณนะทราย แต่...มันก็พูดออกไปแล้ว”
ทรายวิเคราะห์ว่าเขาสะสมความเครียดตั้งแต่เราเสียลูก แต่เขาพยายามเข้มแข็งทั้งที่จริงๆแล้วเขาก็เจ็บปวดกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทรายแนะนำว่าเขาควรจะคุยกับใครสักคน ถ้าพร้อมตนจะนัดหมอให้
กรถามว่าทรายหมายถึงจิตแพทย์หรือ ทรายพยักหน้า กรถามอย่างทำใจไม่ได้ว่ามันขนาดนั้นเลยหรือ?
“เพราะตอนนี้สิ่งที่คุณเป็นมันส่งผลกับชีวิตคู่ของเรา ถ้าคุณอยากให้เราไปต่อ...คุณต้องทำความเข้าใจกับความเจ็บปวดของตัวเอง...ถึงแม้คุณจะพยายามลืม... แต่มันยังอยู่ในใจคุณ”
ทรายพูดและสรุปด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแต่จริงจังหนักแน่น ทำให้กรที่แม้จะคิดไม่ตก แต่ก็ต้องคิดว่าจะเอายังไงดี?
ooooooo